Morgen ga ik naar Wellerlooi, zei ik tegen Vriendin. Ik ben eraan toe al blijf ik wel op het pad. Morgen, vandaag dus, bleek het geen geweldig weer te zijn. Beetje somber. Beetje mistig. Beetje nat. Toch stapte ik in de auto. Net als de vorige keer in goed gezelschap van een grijze muis.
De weg naar Wellerlooi kan ik ondertussen dromen. De afgelopen 15 maanden ben ik meerdere keren langs het dorp gereden. Langs. Niet door het dorp richting parkeerterrein. Soms dacht ik vandaag kan het, maar het kon nooit. Vandaag wel.
Dit keer vond ik het beginpunt van de route wel. De grijze muis en ik vonden het daarom niet vreemd dat het eerste deel van de wandeling ons zo onbekend voorkwam. Het eerste stukje herkenning kwam pas bij het oversteken van de weg. Het gedenkteken voor de bemanning van het in deze regio neergehaald Luftwaffe toestel. Net als toen heb ik ook vandaag een foto gemaakt en aan Liesbeth gedacht.
Vroeg ik mij in het bos aan de andere kant van de weg nog af hoe ik had kunnen verdwalen, na het oversteken was het mij vrij snel duidelijk. Veel glooiing, kreupelhout en zelfs wandelend over het pad had ik soms moeite met het zien van het pad. Het tweede herkenningspunt kwam in beeld. Het punt waarop ik van het pad af ben gegaan, op zoek naar een boom met potentie. Net als de vorige keer liep ik een stuk over het smalle pad. In tegenstelling tot de vorige keer ging ik niet van het pad af.
Jullie lezen het; moeders wordt wijzer. Na de zoveelste fotosessie van Toet met kleine paddenstoel (de meeste jammerlijk mislukt vanwege het feit dat of Toet of de paddenstoel uit focus waren) vond ik het welletjes geweest. Tijd om naar het echte pad terug te keren. Maar eerst een slokje water. En het bos bedanken. Zonder die stomme heuvels, het dikke kreupelhout, de vage padden, het kruipend en kriebelend beestenspul en zachte mos… was ik de controle nooit verloren en liep ik nu nog (figuurlijk) in kringetjes.
Koffie Digitalix 
Bij de naam Welletlooi komen al mijn herinneringen aan het brugklaskamp boven. We werden in dat bos gedropt. Je kunt daar goed rondjes lopen dus slim om niet van het pad af te wijken
LikeLike
Ik ben daar vorig jaar dus verdwaald … 😎🙃
LikeGeliked door 1 persoon
Jouw foto’s zijn in ieder geval geslaagd.
En na deze wandeling kun je denk ik ook op herhaling zonder te verdwalen.
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Het maakt het wel makkelijker om te gaan verkennen. En het is een mooi gebied.
LikeLike
Dat je daar nog weer toeging…
LikeLike
Het is een mooi gebied…
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gebied Rianne en lief om muis mee te nemen en Liesbeth in gedachten🍀🌈😘
LikeGeliked door 1 persoon
En daarom heb ik dus altijd mijn geotracker in dit soort gebieden aan en ik maak van tevoren een route op RouteYou. Ik heb het richtingsgevoel van een rode kool en ik zou dus ook heel goed kunnen verdwalen.
Gelukkig ging je wandeling deze keer wel goed en ben je weer heelhuids het bos uitgekomen.
LikeLike
Niet van het pad afgaan en als ik dat wel doe, niet mijn telefoon verliezen. Dan komt het altijd goed.
LikeLike
Mooi gebied daar sowieso👀👀
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind je heel erg stoer maar ik denk dat Toet je ook veel morele steun heeft gegeven. Heerlijke foto’s!
LikeGeliked door 1 persoon
Hij wist mij te vertellen dat hij korte metten zou maken met elke kleine kruiper en gluiper….
LikeLike
Goed gedaan samen! En mooie foto’s gemaakt, van een prachtig gebied!
LikeGeliked door 1 persoon