Koffie Digitalix

Ga je mee naar deze film? appte vriendin en stuurde de trailer van de film ‘Een vrouw als Monique’ mee. Ik aarzelde. Twee redenen. Ik ben niet zo bekend met het leven en werk van Monique van de Ven om naar een docudrama over haar te gaan en… ik ben geen fan van de bioscoop. Met name die ouderwetse exemplaren waar je als haringen in een ton op elkaar gepropt zit en met een beetje pech de knieën van de persoon achter je in je nek hebt. Een servicebioscoop kan ik nog net handelen met dat wiebelende lijf van mij.

Ik bekeek de trailer. Hoorde Monique dingen zeggen waarvan ik dacht, hier wil ik meer van weten (oa de band met haar moeder) en reageerde met Prima, waar en wanneer? Dat bleek nog even puzzelen want ondanks dat Monique een bekend actrice is draait de film in obscure bioscopen op bejaardenvriendelijke tijden. Overdag dus. Niet handig wanneer je moet werken. Uiteindelijk gingen we voor de lunchvoorstelling op een zondag. In Venlo. Geen servicebioscoop, maar allez.

Gelukkig wel ruim van opzet. De bioscoop dan. En bijna niemand in de zaal. Ik vermoed dat Vriendin en ik de jongste waren en ik ben 62. Vriendin haalde de gemiddelde leeftijd helemaal omlaag. Enfin. De film greep mij. Bewoog mij. Ontroerde mij. Raakte mij. Hard. Herkenning alom. Niet eens vanwege de vele films waar Monique in heeft gespeeld. Heel eerlijk, volgens mij heb ik alleen Keetje Tippel gezien. In ieder geval in de bioscoop. Onder het mom van vaderlandse geschiedenis en belangrijk voor de opvoeding met het hele gezin naar de bioscoop. Ik was 14 en vond er geen ruk aan. Na afloop sprak Mam enige stichtelijke woorden. Wordt nooit als Keetje.

De herkenning zat hem vooral in het tijdsbeeld. Lang leven de vrijheid, seksuele revolutie, maar de vrouwelijke actrice wordt wel veroordeeld. Door haar partner. De man achter de camera. De pijn, het verdriet. Beroemd zijn, slikken, maar wel bij de partner blijven. De film bracht … genezing? Eendracht maakt macht gevoel. Hoop, omdat er uiteindelijk iemand in haar leven komt die er wel voor haar is. Steunt. Liefheeft zoals zij is. Ik weet het niet.

Wat ik wel weet is dat de tijd in het anderhalf uur dat de film duurde voorbij is gevlogen. Toen de lampen aangingen was ik nog niet klaar voor het einde van de film. Nou ja, aanrader dus. Want volgens mij draait de film nog steeds.

Ben jij bekend met het leven en werk van Monique van de Ven?