De belangrijkste reden dat ik zelden snijbloemen koop is het gebrek aan vaas. Aan het begin van het jaar loste ik dat op door mij in het Zweedse warenhuis te laten verleiden tot de aanschaf van een mosterdgeel exemplaar. Een tijdje stond het ding of op tafel of op de kast maar sinds de slaapkamer update is het verhuisd naar mijn slaapkamer. Gevuld met kunstbloemen. Iets met hooikoorts.

Dus ik kocht een nieuwe bloemenvaas voor het geval dat. Een tulpenvaas. Het ding ziet er prachtig uit maar is niet geschikt voor elk boeket. Iets waar ik dinsdag achterkwam. Terwijl ik een warme bedankmail van de hand van de programma manager van mijn voormalige projecten las werd er aangebeld. Bij opendoen zag ik een man met bloemen staan. Voor mij. Zei het kaartje. Een mooie bos, toevallig met bloemen waar ik tegenkan (dat is wel eens anders geweest) dus geschikt voor binnengebruik. Maar ja. De vaas.

Soms moet een mens praktisch zijn. De kast ziet er nu wel saai en leeg uit, maar dat toefje bloemen op de kledingkast heeft wel wat. Wellicht wordt dat een blijvertje. Ook al hapt het stof. En is het vragen om neerdwarrelpraktijken. Maar voor nu ben ik tevreden.

En ja… ik heb normaal en een gele vaas en een gele bloempot op mijn slaapkamer staan. Nooit geweten dat ik iets met de kleur geel heb. Een mens is nooit te oud om zichzelf te leren kennen.

Dat stond afgelopen zondag in het appje van Vriendin. Ik reageerde positief. Ik ben naar de bouwmarkt bij jou om de hoek gewandeld en nu wil ik meer kopen dan in mijn rugzak past… Kan jij? Ik kon. Wel pas na een kattewasje want om nu ongewassen in mijn pyjama door de bouwmarkt te wandelen. Daar pas ik voor.

Al struinend door de bouwmarkt (ik ben zo onhandig als het maar zijn kan, maar ben dol op inspiratie) vertelde Vriendin dat zij de vorige middag er niet goed aan was waardoor zij haar plan om een bezoek aan de kringloop te brengen in rook op had zien gaan. De kringloop ligt vlak bij de bouwmarkt en is tegenwoordig ook op zondag open. Vijf minuten na het verlaten van de bouwmarkt wandelde wij de kringloop binnen. Tien minuten later liepen wij naar buiten. Vriendin met lege handen, ik met een, volgens mij, op een heksenhoed lijkend kunstwerk in de hand. Voor €2,99 ziet mijn slaapkamerraam er vanaf buiten gezien (dus de andere kant op dan op de foto hieronder) een beetje aangekleed uit. Dat mag zo onderhand wel want ik woon hier al 14 jaar.

Waarom ik tijdens het openmaken van Grump vroeg wat ik vroeg weet ik niet meer zo precies. Als jij nog energie genoeg hebt, zei Vriendin, vind ik dat een goed voorstel. Ik had energie en een kleine tien minuten later liepen wij BudgetPlant binnen. Omdat we niets nodig hadden zonder karretje. Maar de heide stond dusdanig te lonken dat er wel een karretje moest komen.

Vriendin, ik en een tuincentrum is, afhankelijk van je gezichtspunt, een goede / geen goede combinatie want een klein half uurtje later liepen wij met een volle kar naar buiten. Ik was gevallen voor twee lampionplanten; Vriendin voor de hei en violen.

Ik hoor de diverse in Nederland woonachtige influencers van buitenlandse komaf regelmatig klagen over het feit dat je met Nederlands nooit eens spontaan kunt doen; dat je altijd alles maanden van te voren moet plannen. Volgens mij hebben Vriendin en ik laten zien dat dit voor ons niet geldt. Wij zijn spontaan. Dit blog is het bewijs.

Een maand je balkon niet onderhouden betekent op mijn plekje dat de planten weinig tot geen kans op overleven hebben. Zaterdag kocht ik wat kruiden voor in de bak. Gisteren verdwenen er twee lampionplanten in het karretje. Vandaag moed verzameld en eerst geruimd en toen opgebouwd. Het aantal lege potten is enorm.

Voor situatie

Na situatie

De rest van de dag doe ik niets meer. Tot laterszzzz…