Soms lopen projecten uit de hand. Neem de activiteiten van deze week. Het idee was de hal te transformeren van stofnest naar warm welkom. Nou ja, iets wat minder stoffig was. De zoektocht naar betaalbare deuren voor de huidige boekenkasten leverde niets op. De zoekopdracht werd uitgebreid en ik zag meerdere (boeken)kasten met deuren voorbij komen. Ook die ene die ik eigenlijk te mooi vond voor de gang, maar niet geschikt voor de kamer want ik heb al een servieskast. Het was wachten op de brainwave nieuwe kast in de kamer, oude kast naar de hal.
Maar wat te doen met de drie kasten die er nu staan? Brainwave twee diende zich aan in de vorm van eentje naar de schuur voor extra bergruimte en de andere twee uit elkaar halen. Gisteren draaide we de aantallen om.
Om die twee kasten heel de schuur in te krijgen, moest ik deze deels leegmaken. Verder haalde ik alles uit de kast die er al stond. Een mooie manier om even alles door de handen te laten gaan en beoordelen of het bewaard moet blijven. Er zat ook nog een idee in mijn hoofd om alles daarna op een logische plek terug te zetten, maar ondanks hulp van Zoon, of misschien wel door de hulp van Zoon die vooral alles zo veel mogelijk in en op de kast wilde hebben, is dat mislukt. Maakt ook niet uit, want door de ruimte opstelling is alles goed zichtbaar.
Een van de dingen die ik uit de kast haalde was een gele, plastic speelgoedbak met deksel. Het ding woog niks. Nieuwsgierig maakte ik de bak open en zag een laag stro. Toen de kasten eenmaal op de juiste plaats stonden, was het laagje stro het eerste wat in de meegenomen vuilniszak verdween. Maar het hield ons wel bezig. Ineens had Zoon een brainwave.
Dat was de verhuisdoos van Bruin. In die bak, in dat laagje stro, zat hij naast mij op de bank toen we hem meenamen naar Venlo. Zei ik brainwave? Zeg maar gerust throwback naar het leukste en liefste konijn dat we ooit hebben gehad. Overleden in 2013 en pas nu, 10 jaar later, zijn zijn laatste haren, zijn laatste keutels, zijn laatste bed, weg.
Rest ons alleen nog de aangevroten plinten in de kamer. Daar moet ik nog iets op verzinnen, als die muur straks niet meer van voor tot achter vol staat met meubels. Hum. Als je eenmaal begint, blijven er karweitjes komen. Pffff.
Koffie Digitalix 
Ja, als je eenmaal begint … tegen wie zeg je ‘t?! Wel jouw schuld trouwens 😉 (grapje!!).
LikeLike
Ik neem alle schuld op mij, en schuif het door naar vriendin die (terecht) meende dat zij moest verhuizen en allerlei fijne dingen met haar stekje doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dan ga je toch ook verhuizen. Wat is er mooier dan from scratch te beginnen. Een blanco canvas om in te vullen. Wat wil je nog meer?
LikeLike
Mijn huis is meer waard geworden, maar alle nieuwbouw of op zijn minst geen opknapper (en zelfs die) vallen dan nog buiten mijn bereik.
Of Zoon moet de rest van zijn leven thuis blijven wonen.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh… en ik heb gewoon een fijn huis op een heerlijke locatie.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn om er weer iets aan op te knappen. De Billy’s worden zo zoetjes aan het huis uitgeschoven, begrijp ik. Weet je dat er in een kast met deurtjes ervoor ook stof komt op de spullen die erin staan. Nooit iets van begrepen.
LikeLike
Ja…want het glasservies wat ik net uit de gesloten kast haalde is stoffig. Maar minder extreem als in de open kasten in de hal.
LikeGeliked door 1 persoon
Figures.
LikeGeliked door 1 persoon
2013! Je bent waarschijnlijk al net zo erg als ik, op sommige punten!
LikeLike
Het is bijna lente. De vogels beginnen nestjes te maken. De meerkoeten zwemmen met takjes naar hun eilandje en terug en ook in huize koffieDigitalex is het een drukte van belang. Er wordt met kasten gesleept alsof het geen geld komt, aangevroten plinten worden behandeld en ach… nog veel meer. Maar het gaat mooi woorden, wat ik U brom. Respect voor de uitvoerders/sters.
Ruik ik daar een konijnenkeutel?
LikeGeliked door 1 persoon
Een woning altijd work in progress :-)…
LikeGeliked door 1 persoon
Breek me de bek niet open.
LikeLike
Je bent druk bezig. Als je eenmaal begint zie je telkens een ander klusje. Wij hebben eeuwig verbouwd. Zo voelt het. Maar nu heeft alles zijn vaste plek. Als de stroom uitvalt vind ik in het donker een zaklantaarn. De pennen en schrijfblok ook op een vaste plek. Allemaal bakjes in de la in de gang. Super handig. Alleen Lief gaat er niet altijd in mee. Die stopt de zaklantaarn in zijn jaszak na gebruik. Dus nu liggen er drie. Grijp ik nooit mis. En anders weet ik waar ik moet zoeken.
Liefs Joanne
LikeGeliked door 1 persoon
Zet zaklantaarn op het lijstje…
LikeLike
Je bent lekker bezig, lees ik 🙂 Voorjaars-schoonmaak-kriebels. En wat vakantiekriebels, bij jou. IK kan me hier nog steeds aardig inhouden. Nog steeds geen voorjaar. Maar wie weet: misschien binnenkort wel een nieuw huis… 😱
LikeLike
Nieuw huis, dan weet je zeker dat je aan de slag mag. Ik ga het lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Helaas: voorlopig nog even niet. De puf om (erover) te schrijven is er ook nog even niet…
LikeLike
Take your time…
LikeGeliked door 1 persoon
💜
LikeLike
Ahhhhh. Maar hoezo heb je dat destijds in de kast gezet? Wat voor brainwave was dat dan? 😉
LikeLike
Verhuisbak hé. Konijn eruit, bak snel in de schuur met het idee, van de week opruimen en ineens ben je 11 jaar verder…
LikeLike