Mijn oude onderschrift

Woensdag kwam Vriendin op bezoek. We zien elkaar niet zo vaak, maar als we elkaar zien betekent dat kletsen, koffie, een lekkere home made lunch en aansluitend een wandeling of museumbezoek.

Even leek Poly roet in het eten te gooien. Rond half negen waaide met donderend geraas de blauwe bes van haar ietwat hoge positie (het lijkt een thema te worden) en terwijl ik de aarde terug in de pot schepte kon ik nog net de parasol tegenhouden die ondanks een goedgevulde voet probeerde om te vallen. Gelukkig waren de treinen hier in het zuiden niet onder de indruk, en het bezoek ging door.

Zoals gezegd, koffie, kletsen, een lekkere lunch en aansluitend een wandeling, Via de uiterwaarden naar het centrum, en via het terras voor het Limburgs Museum naar het station. Dit soort dagen zijn om voordat je het weet. Na Vriendin uitgezwaaid te hebben wandelde ik terug naar het centrum en bracht een bezoek aan de boekhandel.

Ik kocht niets, liep weer naar buiten, voelde de eerste spetters. Net toen ik voor de tassenzaak met koffiebar stond. Niet de meest ideale plek om te schuilen wanneer je niet alleen aan koffie maar ook aan tassen verslaafd bent. Maar om mij nu te laten natregenen, daar had ik ook geen zin in.

Al denkend ik heb geen tas nodig wandelde ik door de winkel. Ik zag genoeg leuke dingen hangen, maar niets dat trok. Net voor ik de rugzakken de rug toe wilde keren om de zaak te verlaten, viel mijn oog op een snoepje. Kijken kan geen kwaad, dacht ik en wist dat ik verkocht was. De eerste keus was tussen de twee formaten. Het werd het grootste exemplaar. Daarna moest ik kiezen tussen drie kleuren. Vaal oranje, mosterdgeel of gebroken wit met groen. Knoeipot is my middle name dus gebroken wit viel meteen af. Vaal oranje vloekt met drie van de vier jassen die ik in gebruik heb.

Mosterdgeel dus. Andere mensen gaan op vakantie, ik koop een tas. Misschien moet ik toch mijn oude onderschrift in ere herstellen. Blog van een aan koffie, sushi en tassen verslaafde dame van zekere leeftijd.

Edit 11-7-24: link aangepast van een specifieke link naar een productpagina die niet meer bestaat naar een algemene link.

14 gedachtes over “Mijn oude onderschrift

  1. Anuscka 6 juli 2023 / 16:00

    Daar zou ik ook voor zwichten 😍

    Like

      • Anuscka 6 juli 2023 / 16:40

        Ja! Ik zou voor cabernet gaan 🙂

        Like

        • KoffieDigitalix 6 juli 2023 / 19:27

          Misschien als die in de winkel had gelegen. Nu was het liesen tussen oa rooibos en butterscotch. Klinkt beter dan mosterdgeel.

          Geliked door 1 persoon

  2. Renske 6 juli 2023 / 16:10

    Mooie tas. En ja, die tekst aanpassen want je bent gewoon een tassenverslaafde. 🤪

    Like

  3. Liesbethblogt 6 juli 2023 / 16:47

    Als ik zie wat vakanties kosten denk ik dat je nog wel een tas kan gaan halen;)

    Like

  4. bertiebo 7 juli 2023 / 06:12

    Maar had je toch een beetje spijt toen je thuis was, of was je gewoon blij?

    Like

  5. Nicole Orriëns 7 juli 2023 / 09:14

    Ik houd van tassen! Ik zou je tas heel graag zien hier op je blog. Komt er misschien een foto van?

    Like

  6. Plato 9 juli 2023 / 14:53

    Waarom houden vrouwen toch zo nadrukkelijk van tassen.

    Like

    • KoffieDigitalix 9 juli 2023 / 19:42

      Ik weet het niet.
      Ik heb dat dan weer niet met kleding en schoenen, terwijl dat schijnbaar ook iets des vrouws is.

      Like

  7. Nicky 10 juli 2023 / 18:40

    Je moest wel. Je kunt het niet maken om daar te schuilen voor de regen en niets te kopen. Dus…

    Like

Reacties zijn gesloten.