Koffie Digitalix

Het liefst wil ik gevonden worden maar als de laatste 18 jaar mij iets hebben geleerd is dat de kans dat een leuke meneer spontaan op de stoep staat nihil is. Ik moet dus op zoek en gezien mijn huismussen neigingen online. Een profiel tekst schrijven Nadenken over wie ik ben en wat ik zoek. Licht chaotische vrouw zoekt leuke meneer is niet voldoende.

Een paar weken geleden deelde ik mijn plan om in 2026 op zoek te gaan naar met twee vriendinnen. Die bedenkelijk keken. Of ik het wel zeker wist want de verhalen die zij hadden gehoord over online daten. Brrr. Ik ken die verhalen ook. Sterker nog, ik heb zelf ook wat online date-ervaringen.

Anderhalf jaar nadat de laatste poging om met een meneer een leuk leven op te bouwen ging ik het net weer op. Ik raakte aan de babbel met een ICT-er uit D. Het mailen verliep niet soepel maar hé, dat verwacht je ook niet van een ICT-er. De afspraak om uit eten te gaan was snel gemaakt. Op het moment dat de beste man uit zijn auto stapte wist ik dat hij in ieder geval over zijn lengte had gelogen en als je over zoiets makkelijks te checken liegt, waar ben je dan nog meer niet eerlijk over?

Een kwartierlang probeerde ik meer informatie uit hem te trekken. Iets dat niet echt lukte. Belangstelling voor mij (in de vorm van vragen stellen) zat er ook niet in. In plaats daarvan vertelde hij over de streken die zijn vader had uitgehaald terwijl hij bij de voorloper van meneer Heijn op kantoor werkte. Een half uur later waren we terug on topic. Hij had het over een langdurende relatie en zijn stiefzoon missen. Ik vroeg voorzichtig verder want een eerste date en uitgebreid over je ex kletsen is not done. De hele relatie met de moeder van de jongen had 2 (!) maanden geduurd. Wat mij betreft is dat nog de kennismakingsfase en daar zijn kinderen geen onderdeel van. Voordat ik dat kon zeggen meldde hij dat hij goed was met kinderen want zijn zus had de PABO gedaan. Het eten was lekker maar de date 2 uur te lang en de lust om verder te zoeken was verdwenen. Ik nam afscheid van de site. Wel nam ik mij voor als ik ooit de stap weer zou wagen, ik voor koffiedates zou gaan.

Een paar jaar later ondernam ik wederom een poging. Naam en foto van de betreffende meneer leken bekend. Nu heb ik in zijn dorp gewoond, dus ik veronderstelde dat ik hem wellicht ooit tegen het lijf was gelopen. Misschien wel bij de buurvrouw. Volgens hem niet. Hij had een aantal jaar geleden voor dezelfde werkgever gewerkt. Hij noemde periode en functie en ik dacht ik vreet unne beer op, maar jij hebt die functie nooit gehad want dan had ik het geweten. Er ging vaag een lampje branden. Niet voor één gat te vangen wandelde ik bij een collega binnen. Zij was secretaresse van de afdeling waar de door hem genoemde functie thuishoorde. Ik noemde naam en rugnummer en zei zij, Ach, dat is die meneer waar we wegens fraude afscheid van hebben genomen. Je weet wel. En ineens wist ik het weer. Ik weet weer waar jouw naam mij zo bekend van voorkomt, schreef ik, De rekening van de bedrijfsjurist. De koffie kon ik op mijn buik schrijven. Ik heb nooit meer wat van hem gehoord.

Toen kwam Tinder. Lekker makkelijk. Een paar foto’s, een paar regels tekst en swipen maar. Ik stelde de reisafstand in op 30 kilometer en swipte de ene na de andere vis, afgeknipte kinderen of partners, groepsfoto’s, huisdieren, kinderen en/of kleinkinderen naar links. Nul komma niks ging naar rechts. Misschien ben ik te kritisch, zei ik de volgende dag tegen Vriendin. Laat mij eens kijken, zei zij. Aangezien zij 30 kilometer bij mij vandaan woont kreeg zij nieuwe meneren te zien. De ene na de andere vis etc. Toen ineens … Wow, mooie foto, karakteristieke kop, mooie bos haar. 58 jaar oud. Ik keek naar de foto, herkende de man en zei, Dat is mijn kapper. Zijn dochter vertelde mij van de week hoe trots zij op haar vader is dat hij met 74 jaar nog dagelijks in de salon staat.

Dat was de laatste poging. Dertien jaar geleden. Heel eerlijk, na het ophalen van deze herinneringen begon mijn enthousiasme wat te tanen. De verhalen die ik her en der op het net lees stemmen mij ook niet hoopvol over de kwaliteit van meneren binnen het online date-circuit. Wellicht klopt het dat alle geschikte mannen bezet zijn.

Een deel van mij wil de harp al aan de wilgen hangen. Verslagen nog voordat ik ben begonnen. Iets waar mijn koppige eigenwijze kant van in opstand komt. Ik kan het op z’n minst proberen. Toch? Voor nu zeg ik ja. Ja tegen de poging. Alleen, welke site/app ga ik gebruiken. Mijn kennis op dit gebied is beperkt en verouderd. Hoewel ik niet weet of er veel (ex-)daters onder mijn lezers zijn, wil ik hier de vraag stellen: Over welke datingsite/app zijn jullie tevreden of heb je vrienden/innen positieve dingen horen vertellen. Ik hoor het graag.