Een tijdje geleden heb ik de titels van de diverse blog categorieën aangepast. Persoonlijk heet nu Eindhovense in Venlo. Iets dat wat mij betreft de lading prima dekt, want hoewel ik mij thuis voel in Venlo ben ik niet dusdanig ingeburgerd dat ik akkoord ga met het label Limburgse. Gezien het feit dat de meeste echte Limburgers mijn accent direct als wel zachte g maar niet Limburgs herkennen zegt mij dat mijn mede-provinciegenoten geen moeite hebben met mijn disclaimer.
Lang voordat het hier een categorie werd, strooide ik al met de term. Ik denk dat ik er rond de verhuizing naar Venlo mee begonnen ben. Eén van de redenen dat ik uit het dorp waar Zoon is opgegroeid weg wilde was de sociale controle en het geroddel door een aantal oudere buren. Daar werd ik gillend gek van. Als Eindhovense in Venlo ken ik daar niemand, en weet niemand wie ik ben, werd mijn slogan.
Eentje die ik nog steeds gebruik ook al klopt hij niet. Ik ken wel degelijk mensen in Venlo, en er zijn hier genoeg mensen die mij (her)kennen. Ik heb tenslotte iets van 21 jaar binnen zorginstellingen in Venlo gewerkt en ook al ben ik altijd ver bij patiënten en later cliënten gebleven, ik heb heel wat collega’s gehad. Ik wilde zeggen versleten maar dat klinkt zo negatief.
Was ik de eerste zeg x-jaar dat ik hier woonde blij met de anonimiteit, tegenwoordig vind ik het wel leuk om een bekende tegen te komen. Soms beperkt zo’n ontmoeting zich tot een zwaai of een hé hallo, maar steeds vaker komt het tot een praatje. Zo ook gisteren. Ik kwam een oud-collega en tweemaal voorgangster tegen. We hebben nooit echt samengewerkt. Ik verving haar als medewerker personeelsadministratie toen zij met zwangerschapsverlof was (25 jaar geleden!) en later volgde ik haar op als coördinator van diezelfde personeelsadministratie.
Enfin, het begon met een Hé, hallo, gevolgd door een korte bijpraat-, bij verbazing*), maar vooral bij lach- sessie en eindigde een kwartier en volledige verkleuming later met een Tot ziens.
Tijdens de rest van mijn bezoek aan Venlo centrum zei ik nog driemaal Hé hallo en ineens realiseerde ik mij dat ik als Eindhovense in Eindhoven waarschijnlijk anoniemer door het leven kan dan hier in Venlo. Mocht ik dat willen. Heel eerlijk: dit beetje minder anoniem leven vind ik wel prettig. Blijk ik toch socialer te zijn dan gedacht.
*)Er is niets of in ieder geval weinig veranderd in de jaren dat ik weg ben.
Koffie Digitalix 