Een paar weken geleden appte Oud-Collega een foto van een gebouw dat hij in Nationaal Park De Meinweg had gespot. Volgens een familielid een pompstation. OC vond het er meer uitzien als een kantoorgebouw. Vandaag gingen wij samen aan de wandel op de Meinweg en toen hij zei Jij wilt dat pompgebouw natuurlijk zien zei ik geen nee maar liep een klein beetje harder.
Nog voor hij het gebouw spotte zag ik een informatiebord met verwijzing naar de grote brand op de Meinweg in april 2020. Er volgen meer informatieborden en op nummer drie staat onder andere een foto van het gebouw met de tekst dat de brandweer het waterreservoir van het voormalige pompgebouw vol heeft laten lopen met een voorraad bluswater. Dit kwam bij de brand in april 2025 goed van pas.
Geschiedenis
Het pompstation werd in 1955 door de staatsmijn Beatrix gebouwd. Na de mijnsluiting in 1962 werd het pompstation overgedragen aan de WML die het gebouw tot 2004 in gebruik had. De koper van de grond kreeg vanuit WML een sloopverplichting voor het gebouw opgelegd, maar ging failliet voordat de sloop in gang was gezet. In 2011 werd in het gebouw een hennepkwekerij ontdekt. In afwachting van de sloop werd een hek rondom het gebouw gezet. In 2020, tijdens de corona epidemie, werd het gebouw gebruikt voor het geven van illegale feesten. In september 2022 is 400.000 liter bluswater in het nabijgelegen waterreservoir gepompt
Uit onderzoek door natuurorganisaties bleek dat het gebouw niet alleen in trek was bij mensen maar ook bij vleermuizen. Vanwege de aanwezigheid van de vleermuizen en de opgelegde sloopverplichting bleek het gebouw voor de curator onverkoopbaar. WML liet de sloopverplichting vervallen en sinds 2017 is ook dit deel van De Meinweg in eigendom van Staatsbosbeheer.
Vandaag de dag
Op een aantal plaatsen ligt het hekwerk plat. Ramen en deuren zijn verdwenen. Weer en wind hebben vrij spel, net als de vleermuizen. Die we niet hebben gezien.
Het Liesbeth-effect
Ik schreef het eerder. Door Liesbeth ben ik anders naar historische plekken gaan kijken. Ik zie niet alleen de schoonheid maar ben ook benieuwd naar de geschiedenis van een plek/ gebouw. Voor een deel zat die nieuwsgierigheid al in mij (ik heb ooit overwogen om docent geschiedenis te worden maar bedacht mij op tijd dat ik niet blij werd van een klas vol pubers) maar toch.
Daarbij veroorzaakt het effect rimpelingen. Ben ik door Liesbeth besmet, OC heeft een deel van het virus van mij overgenomen. Worden we met z’n allen een stukje slimmer. Oh, en dat ik tegenwoordig ook murals en graffiti beter bekijk komt door Bertie. Ere wie ere toekomt.
7,5 kilometer later
Na 7,5 kilometer in stevig tempo over de Meinweg te hebben gewandeld arriveerden wij bij het beginpunt, bezoekerscentrum & Brasserie De Boshut. Aangezien het waterkoud was, waren wij beide toe aan het winterse lievelingsdrankje van de denkende Laura. Voor mij zonder koekje maar een extra grote toef slagroom.
Gebruikte informatie
Koffie Digitalix 