Snoeren management

Ik heb wel iets met al dat digitale spul, maar waar ik helemaal gestoord van word zijn de bijbehorende snoeren. Dus schreef ik, na het verplaatsen van mijn bureau het onderwerp snoeren management op mijn to do ijstje. Iets met ondertussen zo stijf zijn van het trappetje op, trappetje af klimmen dat het mij aan de energie om op de grond te gaan zitten om de snoeren netjes weg te werken ontbrak.

Het bleef op mijn lijstje staan. Om één minuut over vijf wandelde Zoon binnen. Het is vijf uur geweest, dus stoppen met werken. Iets wat ik braaf deed. Verdorie, zei ik toen, Weer niks met de snoeren gedaan. Volgens Zoon niet erg want einde werktijd en het is mijn werkplek en… Hij zei precies de juiste dingen om mij op de grond neer te laten zakken en om de snoeren een beetje netter te draperen.

De eerste actie was het met ty raps vastmaken van de stekkerdoos aan het onderstel van mijn bureau. Daarna ging ik met de snoeren aan de slag. Zonder ty raps maar met wat ijzerdraadjes. De stekkerdoos kan nl altijd blijven hangen waar hij nu hangt, en de snoeren zitten zo los-vast dat de kans op kabelbreuk (zeer wel aanwezig bij het gebruik van ty raps) geminimaliseerd is.

Heb ik volkomen onverwacht weer iets van mijn lijstje kunnen strepen. Yeah.

10 gedachten over “Snoeren management

  1. Dat moet ik dus ook al een hele tijd doen.
    Ik droom wel eens van een totaal snoerloze wereld. Dat je alleen maar een knopje indrukt en… klaar. En dat een laptop zichzelf aansluit op het stroomnet omdat ik dat steeds vergeet.
    En dat batterijen niet meer hoeven.
    En dat Iphones niet zo snel leeg gaan als je eens lekker muziek luistert in de trein.
    Mensen, wat leven we toch in een ouderwetse wereld. Kunnen die apparaten nou niks zelf?

    Like

  2. Lief ergert zich altijd aan losliggende draden. Nu hebben wij er niet zoveel want alles staat altijd op dezelfde plek. Onze kamer leent zich niet echt om steeds met meubels te schuiven.
    Onder het raam tegen de plint aan liggen een paar snoeren. Bij elkaar geplakt met ducktape.
    Toen een bed beneden stond ivm mijn gebroken enkel kon je bij de snoeren komen. De puppy van jongste zoon met name. Die zich helemaal heeft uitgeleefd door elke keer onder het bed te duiken.
    Ik was vooral bezorgd dat hij op de draden ging kauwen en daardoor wat opliep.
    Het bed is alweer een tijdje weg, de bank weer op zijn plaats en alles weer vast met ducktape.
    Lief wilde het heel anders doen.
    Ik wacht nog steeds.

    Liefs Joanne

    Like

  3. Ik heb hier een man die het dan vervolgens met z’n tie wraps zo strak aan elkaar vastmaakt dat dat ook weer niet handig is.

    Like

Reacties zijn gesloten.